Hier kan ik uren naar kijken

Naam: David Marcinek • Leeftijd: 25 jaar • Woont in: Delfshaven • Studeert: architectuur aan de TU Delft
‘Met mijn Rotterdampas op zak stap ik graag op de wielrenfiets. Dit keer gaat de route naar Maassluis, waar ik ineens een ontzettend leuk oud pandje langs het water zie staan. Blijkt dat het Nationaal Sleepvaart Museum te zijn! Ik hou enorm van verborgen pareltjes ontdekken, dus ik ga binnenkijken.

Net echt
Mijn interesse voor (grote) schepen komt niet uit de lucht vallen. Mijn vader heeft vroeger als machinist in de scheepvaart gewerkt, dus het is mij ook een beetje met de paplepel ingegoten. Zodra je het museum inloopt, kun je jezelf helemaal onderdompelen in de sleepvaartwereld. Mijn aandacht wordt meteen getrokken door de schipperskamer die er is nagebouwd. Ik vind het te gek dat je er kunt doen alsof je echt aan het varen bent; je ‘ziet’ de haven door de ramen, kunt de versnellingshendels gebruiken, aan het roer draaien en spelen met een morsecode-apparaat. Zet een kapiteinspet op je hoofd en de microfoon aan je mond, en voelt het net alsof je echt aan boord staat. Het fascineert me enorm.

Miniatuur bootjes
Natuurlijk zijn er ook vitrinekasten vol miniatuurbootjes. Ik denk wel een paar honderd. Zo schattig! Het zijn niet alleen sleepboten, maar ook duwboten, bokken, bergingsschepen, scheepsbellen en meer. Ik kan er uren naar kijken en me inbeelden hoe m’n vader op zo’n enorm varend eiland geleefd heeft. Sommige schepen zijn net drijvende gebouwen; iets wat ik als architect in opleiding mega interessant vind.
De medewerkers van het museum zijn heel lief en gepassioneerd. Ze hebben me van zoveel informatie voorzien. Het Sleepvaart Museum is vrij klein, maar door de splitlevels en vele kleine kamertjes, lijkt het veel groter. Je kunt er heel lang rondstruinen en ontdekt steeds weer iets nieuws. Met een beetje goede fantasie is het soms net alsof je in een film zit, het is hier echt heel tof!’
