Een dagje Delft!

Ons eerste uitstapje van het decennium! Na een Nieuwjaarsdag die vooral bestond uit luiheid, is het op 2 januari de hoogste tijd om weer eens de hort op te gaan. Naar Delft dit keer. De stad van… Willem van Oranje! Al had ik hier natuurlijk ook Delfts Blauw kunnen zeggen, of de TU. Maar ons uitje staat meer in het teken van geschiedenis. En vooruit: ook van een lekkere lunch bij eetcafé ‘t Walletje.

Oude Kerk

We beginnen onze dag met een bezoek aan de Oude Kerk. Daar liggen historische BN’ers als Johannes Vermeer en Piet Hein begraven. Momenteel is het ook de expositieruimte van het Narrow House van Erwin Wurm. Deze kunstenaar heeft zijn geboortehuis in extreem smalle vorm nagemaakt. ‘Waarom zou hij dat gedaan hebben?’ vragen we ons hardop af. Een man van de Oude Kerk geeft antwoord: ‘Hiermee beeldt hij de benauwdheid van zijn opvoeding uit. Zijn vader was een zeer autoritaire man.’ We wurmen ons door zijn huis. ‘Kijk! Zelfs zijn badslippers zijn versmald. Oh, die foto van hem en zijn vader ook!’ De innerlijke claustrofobie is voelbaar.

Nieuwe Kerk

Van de Oude Kerk lopen we vervolgens door naar de Nieuwe Kerk, de plek waar bijna alle Oranjes hun rustplaats hebben gekregen. En de plek met een fenomenaal uitzicht over Delft en omstreken. We kijken rond door de kerk, bewonderen het praalgraf van Willem van Oranje en maken ons vervolgens op voor een lange klim naar de kerktoren. 376 ongelijke traptreden, smalle doorgangen: een work-out waar je ‘U’ tegen zegt. Maar het is het waard. ‘Wat een uitzicht!’. We laten het op ons inwerken. Als geboren Rotterdammers vragen we ons stiekem even af waar Rotterdam nou ligt. ‘Jammer, te mistig om te zien.’

Eetcafé ’t Walletje

Tijd om weer wat energie bij te tanken. De klim heeft ons hongerig gemaakt. Eetcafé ’t Walletje biedt uitkomst. De vrouw van de eigenaar ontvangt ons. Door haar voelen we ons meteen thuis. Op onze tafel staat een welkomstkaart: ‘Happy New Year 2020! Welkom Koen en vriendin!’. Dat is pas een persoonlijke ontvangst. We delen een gevarieerd lunchplateau – ik ben niet zo goed in keuzes maken – en een broodje Portugese kip. Allebei heerlijk. Huisgemaakte limonade en een ‘dirty chai latte’ erbij. Wij zijn gelukkig. Tevreden lopen we terug naar de trein. ‘Wat is Delft een mooie stad, hè?’